Kleding

Religieuze kleding in het christendom is grotendeels beperkt tot de geestelijkheid en het monastieke leven. De bekendste voorbeelden zijn de kazuifel die door de priester wordt gedragen en de soutane bij andere gelegenheden, de pij en de habijt die door monniken en nonnen worden gedragen. In de protestantse kerken heeft de toga de functie overgenomen.

Kazuifel: is een mouwloos opperkleed dat wordt gedragen door de priester als hij de mis opdraagt. De mis is de viering van het sacrament van de eucharistie in de Katholieke Kerk, de Oud-Katholieke Kerken, de Oosters-Orthodoxie en (soms) de Lutherse Kerk en Anglicaanse Gemeenschap.

De soutane: dit is een lang priesterkleed met natte mouwen en een rij knoopjes van de hals tot de voeten, dat gedragen wordt door katholieke geestelijken. De soutane reikt meestal tot enkele centimeters boven de schoenen en sluit bij de hals met de priesterboord. De soutane heeft 33 knopen hiermee wordt verwezen naar de 33 jaren die Jezus Christus op aarde doorbracht. Sommige geestelijken waren te groot of te klein, en daarom hadden ze meer of minder knopen dan 33. De meeste soutanes worden zo gemaakt dat ze altijd 33 knopen hebben. Tegenwoordig worden soutanes minder gedragen door geestelijken.

De habijt: dit is de dagelijkse kleding van monniken en zusters. De monniken die dragen meestal een tuniek, dat is een hemd tot op de voeten van een dikke, grove stof met een hoofdkap. Dit wordt bijeengehouden door een koord of door een leren riem. Een habijt is niet speciaal voorbehouden aan een bepaalde religie, maar wordt gedragen door monniken van alle verschillende religieuze richtingen.

Toga: een toga is een wijd, lang gewaad. Dat wordt gedragen door mensen die met het christelijke geloof werken [mensen in de kerk etc.] het wordt ook door andere mensen gedragen zoals rechters en soms advocaten. De naam toga is een algemeen woord voor alle soorten lang uitlopende wijde gewaden, zoals bijvoorbeeld die van sinterklaas.